Rita ging eerst heel langzaam vooruit (3 stappen vooruit en dan twee achteruit, etc.)
Maar een paar weken geleden kwam er een terugslag. Ze had een veel te hoge bloeddruk.
De bloeddruk behandeling is voorbehouden aan een huisarts. Althans dat zegt de specialist. Dus op naar de huisarts (telefonisch).
Na keuzemenu's en wachttijden: "Het is momenteel erg druk, probeert u het later nog eens" kom je eerst bij een assistente. Die verwees ons juist naar het ziekenhuis !?!
Het is net pingpongen:
Uiteindelijk kwam Rita toch weer in het ziekenhuis, omdat ze onwel werd.
Daar
werd de bloeddruk veel te hoog bevonden en ze moest een aantal dagen
blijven totdat de bloeddruk weer normaal werd en stabiel.
Verder kreeg ze opnieuw een CT-scan.
De CT-scan liet een verslechtering zien in de Aorta.
Door
medicijnen moet de bloeddruk laag gehouden worden en
wordt de hartslag ook wat vertraagd. Want er mag geen spanning komen te
staan op de beschadigde vaten
Haar uithoudingsvermogen is daardoor helaas verlaagd. Ook heeft ze last van duizelingen.
Dus maar kleine stukjes lopen, en dan zitten. Alles moet in slow motion.
Daardoor is onze actieradius verkleind.
Wat betreft bezoek gaat ze nu gelijk op aan mij: maximaal 1 uur.
Dit is helaas de situatie nu, heel verdrietig.
Zal er verbetering komen?
Dat is niet beloofd.
We hopen en bidden voor herstel
Voorlopig moet ze hiermee leren leven.
Er zijn wel lichtpuntjes:
We zijn dankbaar voor onze kinderen en kleinkinderen. Voor fijne familie en vrienden. Voor de vele hulp die we kregen.
We genieten van onze tuin.
En in de directe omgeving zien we mooie plekjes: